شرکتهای تولیدی در گذشته از اهرم راهکارهایی چون دوربینها و آنالیتیکهای ویدئویی، دقیقا به ترتیب جهت تأمین ایمنی و امنیت استفاده مینمودند. بنابراین چالشهای حاصلشده در نتیجهی کووید-19 مطابق با عملکرد اصلی این سیستمها، یعنی حفظ امنیت کارکنان و مراقبت از آنها است.
معضل حاکم در این فضا این است که نیازها و رویکرد هر شرکت تولیدکنندهای با شرکت دیگر بسیار متفاوت است.
به عنوان مثال فرآیند شرکتهایی که کارشان نگهداری از حیوانات زنده برای فرآوری است با فرآیند شرکتی که کارش فرآوری مواد غذایی و کنسروسازی هلو است، بسیار متفاوت خواهد بود. ولی تمام اینها به صورت مشترک روی یک چیز متمرکز هستند: اینکه از کارکنان خود محافظت کنند و خطرات را به پایینترین حد ممکن برسانند.
از آنجایی که ارزیابی خطر در دل این صنعت قرار دارد، این ارزیابی همچنان بخش مهمی از معادله باقی میماند. شرکتها با دو چیز درگیر هستند: نگرانیهای مضاعف حول اینکه نه تنها باید تولید را زنده و سرپا نگاه دارند، بلکه باید با تهدیدات ناشی از شیوع و همهگیری ویروس کووید-19 هم سروکله بزنند؛ این به آن معناست که این شرکتها در تشخیص و استفاده از تکنولوژی جهت کمک به بخش امنیت خود، با یک پیچیدگی مضاعف روبهرو هستند.
امنیت در تولید با تعداد کارکنان کمتر
طبق قوانین و دستورالعملهای جدید وضعشده در مورد ویروس کووید-19، تراکم افراد حاضر در یک مکان باید پایین نگاه داشته شود و تعامل بین افراد باید محدود شود، این مسائل باعث ایجاد چندین چالش میشوند.
حضور تعداد افراد کمتر به معنای وجود تعداد چشمان کمتر است برای مانیتور کردن تهدیداتی که امنیت کارکنان را به خطر میاندازند یا ورود افراد غیرمجازی که وارد یک محوطه میشوند. برای جلوگیری از ورود غیرمجاز، سرقت و یا حتی خرابکاری، دسترسی به مانیتورینگ برخی از مناطق خاص ضروری است. به عنوان مثال، مناطق تحویل و جمعآوری – یعنی جایی که مراجعین و فروشندگان به صورت مکرر رفتوآمد میکنند – میتوانند منشأ نگرانی باشند، مخصوصا برای صنایعی چون بخش تولید موادغذایی.
با حضور تعداد افراد کمتر در محل، حفظ امنیت کارکنان چالشبرانگیزتر میشود. در صورت وقوع یک رخداد، تعداد چشمان کمتری در محیط کارخانه وجود دارند که کمک کنند و آلارم را به صدا دربیاوردند. همچنین بکارگیری افراد جایگزین موقتی که با محیط کار و سیاستهای آن آشنایی ندارند، خود به یک دغدغهی امنیتی مضاعف تبدیل میشود.
تهدیدات امنیتی در تولید
درست است که بحران سلامتی فعلی، زندگی «عادی» را از خیلی جهات تحتتأثیر خود قرار داده است، ولی تهدیدات رایج و همیشگی کارخانجات هنوز سر جای خود باقی هستند و لازم است که با فاکتور اضافی پیروی مضاعف از قوانین، به آنها رسیدگی شود. سیستمهای کنترل دسترسی، سیستمهای ویدئویی و سیستمهای تشخیص افراد غیرمجاز هنوز هم ستونهای اصلی امنیت هستند.
بسیاری از شرکتها باید چگونگی مطابقت خود با سیاستها و قوانین جدید را مورد توجه قرار بدهند؛ سیاستها و قوانین جدیدی که شامل مواردی چون بررسیهای اولیهی وضع سلامتی افراد و رعایت فاصلهگذاری اجتماعی میشوند. خبر خوب این است که با ایجاد یک سری تغییرات کوچک، میتوان از بسیاری از ابزارهای امنیتی و تکنولوژیهای «قدیمی» جهت برطرفسازی این دغدغهها و کمک به بازگرداندن افراد به داخل ساختمانها استفاده کرد.
دوربینهای امنیتی، آنالیتیکهای ویدئویی پیشرفته و سنسورهای متصل به همی که در سراسر یک ساختمان قرار گرفتهاند، همگی میتوانند موضوع چگونگی استفاده از فضاهای داخلی ساختمان را برای ما روشن کنند؛ با دانستن این موضوع میتوان زمان و مکان تعامل و گردهمایی افراد حاضر در محل را پیشبینی کرد. این الگوهای ترافیکی مربوط به افراد حاضر در محل میتوانند ما را از تنظیمات لازم برای دستگاههای مختلف آگاه سازند – به عنوان مثال، سیستم تهویه و سیستمهای کنترل دما – و به پیروی از سیاستهای جدیدی چون دستورالعملهای فاصلهگذاری اجتماعی بپردازند. تکنولوژی کنترل دسترسی یا کنترل تردد میتواند از ورود افراد غیرمجاز یا افراد در معرض-خطر به ساختمان یا مناطق خاصی از ساختمان جلوگیری کند؛ با این کار میتوان بدون نیاز به بازرسی دستی و هر وقت که نیاز باشد، شیوع بیماری را مهار کرد.
یک مشتری را در بخش تولید موادغذایی در نظر بگیرید که قصد بررسی اولیهی دمای بدن کارکنان خود را دارد. دسترسی کارکنان به محل کار، بر اساس آن بررسی روزانهی دما داده میشود.
این کارخانه همچنین میتواند به اختیار خود به کارمند خود اطلاع بدهد که آیا نیاز به تستهای بیشتر دارد یا خیر و دسترسی به محل را مدیریت کند. آنالیتیکهای ویدئویی همچنین میتوانند به صاحبین ساختمان کمک کنند تا دستورالعملهایی چون فاصلهگذاری اجتماعی یا پروتکلهای مربوط به بهداشت فردی همچنان رعایت شوند. هشدارهای امنیتی میتوانند مدیریت شرکتها را نسبت به ازدحامها یا تنگناهای ایجادشده آگاه سازند. تحقیقات و بررسیهای ویدئویی میتوانند تشخیص بدهند که در کجای یک ساختمان یک فرد مبتلا زمان سپری کرده است و بدین شکل کار دنبالهروی تماس را انجام بدهند.
راهکارهایی برای بازیابی اعتماد کارکنان
حال حائزاهمیتترین ارجحیت تولیدکنندگان این است که در عین رعایت تمامی دستورالعلهای سلامتی، به چیزی برگردند که قبلا بودند. برای این کار، تولیدکنندگان احتیاج دارند که کارکنان آنها دوباره به محیط کار برگردند و نیاز دارند که آنها در محیط کار خود احساس امنیت کنند.
تمام آن چیزی که لازم است را میتوان با تعداد نیروهای کاری محدودتر انجام داد تا بدین شکل کارکنان برای تمرکز روی کارهای مهم دیگر زمان داشته باشند. کارکنان به این احتیاج خواهند داشت که بدانند کارفرمایشان اول و مهمتر از هر چیز دیگری به سلامتی آنها اهمیت میدهد، بنابراین با بازگشت کارکنان به محیط کاری، برای بالا نگاه داشتن اعتماد بین طرفین، برقرای ارتباط بسیار ضرورت خواهد داشت.
برگرفته از مجله a&s