اینترنت اشیا ﴿IoT﴾ با میلیاردها دستگاه متصل به اینترنت که شمار آنها در حال افزایش است، پدیده ای در حال رشد تلقی میشود. از میان این دستگاه ها، دستگاه های کنترل دسترسی که هر روز بیشتر از پیش در حال مهاجرت به سوی IP هستند، بخشی جدانشدنی از IoT را شکل میدهند و به دستگاه های امنیتی و غیرامنیتی دیگر متصل میشوند.
با این اوصاف، سیستم های کنترل دسترسی باید به گونه ای طراحی شوند که مناسب جریان کلی IoT بوده و به کاربران در حصول امنیت بهتر و داشتن عملکردهای پربازده کمک کنند. مخصوصا، سیستم های کنترل دسترسی در IoT با در نظر داشتن موارد زیر طراحی شده اند: تعامل پذیری، یکپارچه سازی دسترسی فیزیکی و منطقی و تجربه ی کاربر.
تعامل پذیری
سیستم های کنترل دسترسی IP را میتوان در حال حاضر به سایر دستگاه های شبکه ای مرتبط و غیرمرتبط با امنیت متصل نمود.
سیستم کنترل دسترسی تقریبا به ستون اصلی در امنیت ساختمان و سیستم های مدیریت تبدیل شده است. بنابراین، در حال حاضر و در آینده، ساختمان ها تنها برای باز و بسته کردن دربها از سیستم های کنترل دسترسی استفاده نمیکنند; این سیستم ها در کنترل سیستم هایی چون سرمایش-گرمایش-تهویه، نورپردازی و در بسیاری موارد دیگر کاربرد دارند.
کلید یکپارچه سازی با دستگاه های دیگر و حصول تعامل پذیری یکپارچه، در نرم افزار و APIهایی نهفته است که با آمدن IoT بیشتر از زمان دیگری باز شده اند. سرویس های وب APIها، همچون REST، ساده ترین و مستقیم ترین راه برای تلفیق IoT در سیستم های کنترل دسترسی هستند. در این مکان است که سیستمهای ابری مزیت به مراتب بالاتری در برابر طراحی های قدیمی دارند.
یکپارچه سازی دسترسی فیزیکی و منطقی
یکی از بخش های اصلی سیسستم کنترل دسترسی در IoT، یکپارچه سازی دسترسی فیزیکی و منطقی است که در آن سیستم امنیت فیزیکی کاربر به دارایی های منطقی آن متصل میشود. کاربران به دنبال ویژگی هایی خاص هستند. یکی از این ویژگیها، عدم صدور اجازه ی دسترسی به شبکه است که این اجازه تنها در صورتی صادر میشود که سیستم کنترل دسترسی حضور کاربر را در ساختمانی که از آن درخواست دسترسی به شبکه صادر شده تایید کند.
یکی از مزیت های حاصل از این همگرایی، محفاظت پیشرفته از اطلاعات است که علاوه بر آن عملیات های یکپارچه تر و بازده مدیریتی بهتر نیز از جمله مزیت های این همگرایی است. به طور مثال، تصور کنید که پیمانکاری را استخدام نموده اید. هنگامی که وی در روز دوشنبه در محل کار حاضر میشود، باید دسترسی به دامنه شبکه، یک آدرس ایمیل و کارت کنترل دسترسی داشته باشد. ایجاد بازده بین این دو سیستم به شما این امکان را میدهد که پیمانکاران را روی سیستم قرار دهید و با کارایی بیشتری به نظارت آنها بپردازید.
تجربه ی کاربر
کنترل دسترسی در IoT نیز با توجه به تجربه ی کاربر طراحی شده است، که بیشتر از هر زمان دیگری اهمیت یافته است. یک نمونه ی آن پویایی است که به کاربران اجازه ی کنترلِ دسترسی و کنترلِ سایر دستگاه های شبکه را از طریق موبایل میدهد. پویایی یکی از مواردی که بسیار شاهد آن هستیم. عملیات هایی که معمولا پشت یک کلاینت یا کامپیوتر انجام میدادید، حال میتوانید آنها را پشت تلفن یا تبلت انجام دهید – چه یک عملکرد روزانه مثل باز و بسته کردن دربها، مشاهده ی ویدئو از طریق تلفن، درخواست اجازه پشت تلفن باشد یا چه استفاده از تلفن به عنوان مجوزی برای باز کردن درب باشد.
سهولت در نصب و اجرا نیز بخشی از ارتقای تجربه ی کاربر است. خرید، نصب و تمام اقدامات جهت نگهداری از سیستم ها، هر چقدر شهودی تر باشند، تجربه ی تمام افراد دخیل بهتر خواهد بود.
مزایایی برای همه
همگرایی میان کنترل دسترسی و IoT اهمیت بسیار زیادی در بخش مسکونی یافته است، در این بخش قفل های هوشمند، دستگاه های خودکار خانگی همچون لامپ ها و دستگاه های تنظیم حرارت را تحریک میکنند. بخش مسکونی بسیاری از این مزایا را شاهد خواهد بود، چرا که در حال حاضر تعداد دستگاه های مجهز به IoT در منازل بیشتر از دستگاه های امنیتی نصب شده در بخش بازرگانی است.
اما به تدریج – شاید بتوان با اطمینان گفت که در حال حاضر این امر در حال وقوع است – علاقه به همگرایی کنترل دسترسی و IoT به بخش بازرگانی راه پیدا خواهد کرد، دراین بخش کاربران همچنین میتوانند از مزایایی که این همگرایی با خود به همراه می آورد استفاده کنند.
با نگاهی به موسسات بازرگانی،مراکز بهداشتی و … تمامی آنها در حال استفاده از IoT هستند و اغلب آنها به شبکه های اینترنتی دسترسی دارند. نمیتوان گفت که این سیستم تنها مخصوص یک بخش خاص است. آنچه حائز اهمیت است، اطمینان حاصل نمودن از آن است که راهکار مورد نظر شما برای استفاده، آسوده ترین و کاراترین سیستم باشد.
برگرفته از مجله a&s
