پایتخت اسکاتلند، اِدینبِرا، اخیرا خبری مبنی بر نهایی شدن جزئیات طرح آپگرید سراسری سیستم نظارتی فعلی شهر را اعلام کرد. حدود 1.5 میلیون دلار آمریکا، برای جایگزینی دوربینهای آنالوگ با دوربینهای تحت شبکه هزینه خواهد شد؛ این هزینه با هدف ایجاد تصاویر ویدئویی شفاف و واضح انجام میشود. از این تصاویر میتوان به منظور کاهش نقض قوانین جزیی، مدیریت امنیت ازدحام و بازبینی وقوع اعتراضات محتمل اطراف پارلمان استفاده کرد.
این سیستم جدید تنها بخشی از طرح بزرگ این شهر برای تلفیق تجهیزات نظارتی اطراف شهر، همچون تجهیزات به کار گرفته شده در اتوبوسها، واگنها، خود شهرداری و سیستمهای مدیریت ترافیک است. دوربینهای دیجیتال تحت شبکه مجهز به نرم افزار تشخیص چهره در طرح این شهر به کار گرفته خواهند شد؛ بنابراین این دوربینها، مقامات محلی را قادر میسازند که افراد را با اسکن کردن چهره‌ی آنها تشخیص داده و اطلاعات مربوط به آنها را با پایگاه داده‌ی شهر مطابقت بدهند. به علاوه این که، این دوربینها قادر به تهیه‌ی تصاویر از پلاک خودروها برای اهداف تحقیقی آینده هستند.
با وجود این سیستمها میتوان بدون اطلاع ساکنین شهر، به ردیابی آنها و فعالیتهای روزانه‌شان پرداخت، اما این موضوع نگرانیهایی را مبنی بر حریم خصوصی افراد و امکان سوء استفاده از اطلاعات جمع آوری شده توسط این سیستم را ایجاد میکند.
بده بستان میان سیستمهای امنیتی پیشرفته و حریم خصوصی
به دلیل وقایع تروریستی اخیر در سراسر جهان، دولتها روی سیستمهای نظارتی خود سرمایه‌گذاری کرده‌اند تا امنیت ملی را بالا برده و از جان ساکنین منطقه محافظت کنند. سیستمهای بیومتریک، همچون سیستم تشخیص چهره، در چند سال اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است؛ این میزان از شهرت به دلیل فرآیند سریع و بدون تماس سیستمهای بیومتریک و به کارگیری آنها در انواع زمینه‌های امنیتی و غیرامنیتی است.
استفاده از این سیستمها در بسیاری از موارد موفق بوده است و منجر به دستگیری تعداد قابل توجهی از مجرمین و افراد تحت تعقیب شده است. با این وجود، احتمال “خطا” همیشه وجود دارد و در نتیجه‌ی این خطاها، افراد بیگناه متوقف، بازجویی و گاهی اوقات به اشتباه دستگیر شده‌اند.
یکی از مسائل افراد در مورد این سیستمها، میزان بکارگیری این ابزار توسط دولت‌هاست و اینکه چگونه اطلاعات شخصی افراد بدون آگاهی آنها جمع آوری شده است. بسیاری از افراد از رخداد سوپربال آمریکا در سال 2001 در شهر تَمپای ایالت فلوریدا به عنوان نمونه‌ای از این امر یاد میکنند. پس از پایان مسابقه و انتشار خبر تجهیز استادیوم به دوربینهای تشخیص چهره توسط مقامات پلیس برای اسکن افراد تحت تعقیب جنجال بسیاری به پا شده بود.
قدرت زیاد با مسئولیت زیاد همراه است
غیراخلاقی خواندن استفاده از اقدامات امنیتی پیشرفته همچون نرم‌افزار تشخیص چهره درست نیست. هرچند، برای بکارگیری این سیستمها باید سیاستهایی در نظر گرفته شود. در بسیاری از کشورها، دستورالعملهای قانونی مشخصی برای کنترل چگونگی بکارگیری تکنولوژی تشخیص چهره در فضاهای عمومی وجود ندارد. هرگونه تصمیم‌گیری در مورد بکارگیری این سیستمها بسته به شرایط متغیر است و اغلب بدون دانش کامل نسبت به مفهوم بکارگیری این سیستمها صورت میگیرد.
با این وجود در کشورهایی همچون آلمان، فرانسه و سایر کشورهای اتحادیه‌ی اروپا (EU) قوانین سختگیرانه‌تری وجود دارد. بنا به قوانین محافظت از داده‌ی آنها، جمع‌آوری اطلاعات شخصی، همچون تصاویر، باید “تحت شرایط سختگیرانه و برای هدفی موجه” انجام شود.
شاید تمرکز بر پتانسیل این تکنولوژی برای ارتقا امنیت وسوسه انگیز به نظر برسد، اما افراد باید به دقت نقاط مثبت و منفی معامله ی حریم شخصی و آزادی عمل برای امنیت را ارزیابی کنند.
برگرفته از مجله a&s Magazine
