سال 2018 برای کل صنعت روباتیک سالی پر از اتفاق بوده است. از تعطیلی روبات های گروه ریثینک (Rethink Robotics) گرفته تا محصولات هیجان انگیزی چون روبات های بوستون (Boston Robotics) و راه اندازی خودروهای خودرانی چون ویمو (Waymo)، این صنعت فراز و فرودهای فراوانی را تجربه کرده است.
به ویژه اینکه روبات های صنعتی شاهد نرخ بکارگیری بیشتری در طول سال گذشته بوده اند. طبق گزارش فدراسیون جهانی روباتیک (IFR﴾، تنها در سال 2017 حدود 380.550 واحد دستگاه به فروش رسیده است که این نرخ حدود 29 درصد بیشتر از نرخ سال گذشته خود بوده است. در رتبه نخست چین و به دنبال آن آمریکا و آلمان جزء برترین ها در این زمینه بوده اند. از آنجایی که باید منتظر گزارش نهایی سال 2018 ماند، انتظار میرود که این نرخ در سال 2018 افزایش یافته و شاهد رشد بیشتری باشد.
در رابطه با روندهای اصلی سال 2018، مدیر محصول روباتیک در شرکت گروه آب ب به نکاتی کلیدی اشاره نموده که به شرح زیر است :
1. حجم کمتر، تنوع بیشتر
آن روزها که تولید محصولات تنها به تولید یک محصول منفرد در حجم بالا محدود میشد گذشته است. امروزه، تاکید بیشتری روی حجم کمتر و تنوع بیشتر قرار دارد.
ادامه یافتن تغییر حرکت از تولید حجم بالایی از یک محصول به سوی تولید حجم پایین تر و با تنوع بیشتر از آن – یعنی «سفارشی سازی در حجم بالا» – به قاعده ای جدید در صنایع مختلف ﴿از صنایع خودروسازی گرفته تا صنایع الکترونیک و یا حتی صنایع غذایی﴾ تبدیل شده است. این بدان معناست که برای تطابق یافتن با گستره ی بزرگتری از محصولات و پکیج های موجود در یک خط تولید واحد و برای جابجایی وتغییر مسیر سریع بین محصولات، کارخانجات باید انعطاف پذیرتر از قبل عمل کنند. بسیاری از تولیدکنندگان درگیر این موضوع هستند و راه حل های خودکارسازی قدیمی و ثابت شده را دیگر به اندازه ی کافی انعطاف پذیر نمیبینند که بتوانند آنها را در برابر تمام این تغییرات بروز نگه دارند.
2. انعطاف پذیری بیشتر
این تغییر تمرکز و فشارهای وارده از سوی آن باعث میشود که سرمایه گذاری های بیشتری روی راهکارهای خودکارسازی روباتی که کارآمدتر و انعطاف پذیرترند و همچنین در صنایع سبکتری چون صنایع غذایی، صنایع تولید نوشیدنی ها و یا صنایع تولید وسایل الکترونیکی صورت بگیرد.
در گذشته در صنایع تولید مواد غذایی و نوشیدنی ها از روبات ها جهت خودکارسازی فرآیندهای ساده تری چون پر کردن پکیج های روی پالت استفاده میشده است. اما در حال حاضر از روبات ها جهت فرآیندهای با ارزش بالاتری استفاده میشود؛ یکی از این فرآیندها، تولید مستقیم ماده ی غذایی است. در صنایع الکترونیک که سفارشی سازی در حجم بالا صورت میگیرد، روبات ها در حال کمک به حفظ تعادل بین ضروریاتی چون انعطاف پذیری، کیفیت بالا و چرخه های زمانی سریع هستند.
3. تاثیر نیروهای کاری
سرمایه گذاری روی سیستم های خودکارسازی تحت تاثیر تغییرات صورت گرفته در نیروهای کاری قرار دارد. بسیاری از کشورهای امروزی با یک «بمب ساعتی جمعیتی» روبرو هستند – این کشورها دارای جمعیتی سالخورده اند که در حال نزدیک شدن به سن بازنشستگی هستند و این درحالی است که افراد جوان خواهان چالش هایی هستند که از لحاظ ذهنی سودمند باشند نه از لحاظ فیزیکی. بسیاری از کشورها در حال حاضر کمبود نیروهای کاری و شکاف های مهارتی را تجربه می کنند و یا در سال های پیش رو تجربه خواهند کرد.
افراد نسبت به انجام کارهای کسل کننده، کثیف، خطرناک و یا حساس تمایل کمتری دارند. بسیاری از تولیدکنندگان در حال استفاده از دستگاه های خودکار هستند تا کمبود نیروهای کاری خود را جبران کنند؛ مخصوصا برای تطابق یافتن با تقاضاهای بالا و یا در صنایعی که کارهای آن جذاب نبوده و در عین حال از میزان فروش بالایی برخوردارند. روزهای جستجو برای نیروهای کار ارزان از سراسر جهان به پایان رسیده است – تولیدکنندگان جهانی باید قادر به تولید مستمر و نزدیک به کاربران نهایی باشند.
4. تکنولوژی رو به تکامل
در آخر روبات های صنعتی نیز تحت تاثیر تقاضا برای تکنولوژی های جدید قرار دارند. به عنوان مثال حتی در صنایع جاافتاده و به شدت اتوماتیکی چون خودروسازی، سرمایه گذاری مداوم با توجه به نیاز برای یک گذار موثر از وسایل نقلیه با موتور احتراق داخلی به سوی وسایل نقلیه الکتریکی صورت میگیرد.
انجام این کار نیازمند فرآیندهای تولید جدید در حوزه های قدیمی همچون سامانه تولید و انتقال نیرو و همچنین فرآیندهای کاملا جدیدی در حوزه هایی چون اتوماسیون سوار کردن باتری است که امری بسیار پیچیده بوده و نیازمند تطابق یافتن با بسیاری از دیزاین های مختلف است. همچنین تولیدکنندگان خودروها به دنبال روبات هایی هستند که به خودکارسازی آن بخش هایی از تولید که پیشتر به صورت دستی انجام میشده اند – همچون پاکسازی نهایی و سر هم کردن اجزای خودرو – بپردازند. در گذشته این امر مستلزم اقداماتی بوده است که برای خودکارسازی بسیار دشوار بوده اند؛ این اقدامات شامل متصل کردن تمامی بخش های الکترونیکی و حساس یک خودرو میشوند.
5. آینده ی روبات های صنعتی – 2019
روبات های صنعتی بیشتر از هر زمان دیگری در حال شهرت یافتن هستند، چرا که با تداوم افزایش هزینه های نیروهای کاری، مشتریان بیشتر از هر زمان دیگری در حال پی بردن به مزایای استفاده از روبات ها هستند. طبق گزارش های ارائه شده توسط مرکز پژوهشی آی.دی.سی (IDC﴾ انتظار میرود که در سال 2019 بودجه ی صرف شده در بخش روبات و پهبادها، 17.6 درصد بیشتر از میزان بودجه ی صرف شده در سال 2018 باشد. علاوه بر این، تا سال 2022 نرخ رشد مرکب سالانه ای بیش از 20 درصد پیش بینی میگردد.
طبق پیش بینی گروه آب ب که یکی از فعالان اصلی در زمینه ی روبات های صنعتی است، انتظار میرود که در سال جاری در سه زمینه اصلی تغییراتی اساسی به وقوع بپیوندد.
5.1. ساده سازی
آن روزها که روبات های صنعتی نیازمند فرآیندهای نصب و عملیاتی پیچیده بوده اند و باید در جایگاه های جداگانه نگهداری میشده اند به پایان رسیده است. با کمک چند نوآوری جدید، ماشین ها به قدری ساده شده اند که میتوانند بدون برانگیختن مسائل امنیتی به کار در کنار انسانها بپردازند.
طبق پیش بینی گروه آب ب، ساخت روبات هایی که برای نصب، برنامه ریزی و داشتن کارایی آسانتر هستند در این سال افزایش پیدا خواهد کرد. برنامه ریزی شماتیک ﴿PbD)، استفاده از ابزارهایی چون تکنولوژی های واقعیت افزوده یا واقعیت مجازی و همچنین رابط های کاربری بهتر میان انسانها و روبات ها از جمله مثال هایی هستند که میتوان به آنها اشاره نمود. در علم کامپیوتر، برنامه ریزی شماتیک به یک تکنیک برنامه ریزی ساده برای کاربران معمولی اطلاق میشود؛ در این تکنیک با کمک نمایش شماتیک امر مربوطه، رفتارهای جدید به کامپیوتر یا روبات آموزش داده میشود تا بدین شکل به جای برنامه ریزی آنها از طریق دستورات ماشینی، این برنامه ریزی به صورت مستقیم به آنها منتقل شود. این موضوع مخصوصا در شرکت های با سایز کوچک تا متوسط از اهمیت بالایی برخوردار است؛ در این نوع شرکت ها، کمبود تجربه ی روباتی به عنوان یک مانع کلیدی برای ورود به بازار تلقی میگردد. امر ساده سازی برای تولیدکنندگان بزرگ جهانی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است؛ تولیدکنندگانی که فارغ از منابع انسانی حاضر در محل خود، خواهان بازگشایی کارخانه جاتی با کیفیت ثابت در این محل هستند.
اهمیت چنین پیشرفتی به شدت در حال افزایش است، چرا که روز به روز تولیدکنندگان بیشتری با کمبود کارگران راغب مواجه هستند؛ به عنوان مثال در صنایعی که کارهای آن جذاب نبوده و در عین حال از میزان فروش بالایی برخوردار است، سیستم های خودکارسازی پیچیده باید عملکردی ساده پیدا کنند تا دیگر نیازی به آموزش گسترده کارگران جدید نباشد.
5.2. همکاری
علاوه بر آنچه گفته شد، صنعت روبات سازی شاهد افزایش کاربری هایی (نه فقط روبات های همکار) خواهد بود که به افراد و روبات ها اجازه میدهد تا بیشتر از قبل به تعامل با یکدیگر بپردازند؛ این تعاملات از همزیستی امن در یک فضای مشترک گرفته تا همکاری روی وظایف و کارهای مشترک متغیر است. روبات های همکار تا به حال باعث وقوع انقلابی در شیوه ی عملکرد روبات ها در کارخانه جات شده اند.
برای انعطاف پذیری بیشتر در تولید و جهت تطبیق با تولید ترکیبی در حجم بالا و پایین، همکاری امری لازم و ضروری است. افراد میتوانند قدرت بینظیر خود را برای سازگاری یافتن با تغییرات و تولید اضافه کنند، این در حالی است که روبات ها طاقت خستگی ناپذیر خود را برای انجام کارهای تکراری به این همکاری اضافه میکنند. همزیستی امن روز به روز اهمیت بالاتری پیدا میکند، چرا که تولید ترکیبی در حجم بالا یا پایین به این معناست که افراد باید در نزدیکی روبات ها و به صورت پراکنده و متناوب کار کنند؛ از این نوع همکاری میتوان به آوردن اجناس مختلف برای روبات ها، تغییر برنامه ها و بررسی و کنترل چرخه های جدید اشاره نمود.
بسیاری از تولیدکنندگان در حال کلنجار رفتن با ایجاد تعادل بین لزوم امنیت و نیاز به کارکرد روبات ها با حداکثر سرعت هستند. یکی از مزیت های افزوده ی همزیستی انسانها/ رباتها این است که باعث جریان های تولید انعطاف پذیرتری در کارخانه جات شده که قادر به عبور از سد حصارهای امنیتی هستند. به عنوان مثال، دیگر لازم نیست که کالاها به دنبال خطوط مونتاژ دقیق و یک راست باشند – این کالاها میتوانند از طریق یک کارخانه به سمت کاربری های مختلف ایجادشده حرکت کنند- گاهی اوقات تنها یک محوطه ی کوچک نیز کافی است.
5.3. دیجیتال سازی
در حال حاضر دستگاه های متصل به یکدیگر یک روند بزرگ واحد در بیشتر صنایع تلقی میشوند. در سال 2019 این امکان وجود دارد که در اکوسیستم تولید دیجیتال شاهد روبات های متصل به یکدیگر باشیم.
این امر باعث بهبود کارایی، بازدهی و قابلیت اطمینان در کل چرخه تولید (مهندسی، ارسال، بکارگیری و نگهداری) میشود. دیجیتال سازی باعث ایجاد همکاری بیشتر بین زنجیره ی ارزش (رشته ای از فرایندهای تجاری بهم پیوسته که در یک شرکت برای تبدیل ورودی ها به خروجی های دارای ارزش افزوده انجام می شوند) افقی (به عنوان مثال، بین تامین کننده، تولیدکننده و توزیع کننده) یا عمودی یک کارخانه (به عنوان مثال، بین برنامه نویسان تجارت الکترونیک و سیستم های سی.آر.ام، سیستم های ای.پی.آر بیزینسی، سیستم های برنامه ریزی تولید و سیستم های خودکارسازی لجستیک) میشود. هر دوی این نوع همکاری ها میتوانند باعث میشود تجربه ی مشتری بهتر شده و کارایی تولید را افزایش دهند.
به عنوان یک مثال ساده، یک تولیدکننده ی جهانی میتواند از میان هزاران روبات در جهان به عملکرد تک تک روبات ها نگاهی بیاندازد و روبات های با عملکرد ضعیف و نیازمند بروزرسانی یا خدمات دهی را شناسایی کند تا بدین شکل این روبات ها نیز همچون روبات های با سطح عملکرد عالی دیگر به تولید بپردازند. دیجیتال سازی برای تولید ترکیبی در حجم بالا و پایین بسیار حائزاهمیت است؛ به عنوان مثال میتوان به کارایی مهندسی بهتر برای جابجایی و تغییر سریع بین محصولات یا افتتاح سریعتر خط جدید محصولات اشاره کرد.
برگرفته از مجله a&s
