رایانش ابری به ارائه ی فوری سرویس های رایانشی – از کاربری هایی چون ذخیره سازی و نیروی پردازشی – اطلاق میشود و معمولا این کار از طریق اینترنت و بر پایه پرداخت-به-اندازه-مصرف انجام میگردد.
شرکت های مختلف میتوانند به جای خریداری زیربناهای رایانشی و مراکز داده ی خود، به صورت اجاره ای و از طریق یک ارائه کننده سرویس ابری به هر چیزی، از کاربری های مختلف گرفته تا امکان ذخیره سازی دسترسی داشته باشند.
یکی از مزیت های استفاده از سرویس های رایانش ابری در شرکت ها، جلوگیری از پیش هزینه ها و پیچیدگی های خریداری و نگهداری از زیربناهای IT میباشد. در عوض باکمک این سرویس ها، شرکتها میتوانند به هنگام استفاده از این سرویس و برای چیزی که استفاده میکنند هزینه پرداخت کنند.
در مقابل، ارائه کنندگان سرویس های رایانش ابری میتوانند با ارائه ی سرویس های مشابه به گستره ی وسیعی از مشتریان، از صرفه-به-مقیاس قابل توجهی بهره مند شوند؛ صرفه به مقیاس عبارت است از فرآوری زیادی که با ازدیاد فروش و کم شدن قیمت همراه است.
چه سرویس های رایانش ابری موجود هستند؟
در حال حاضر، سرویس های رایانش ابری گستره ی عظیمی از گزینه های مختلف را پوشش میدهند؛ این گزینه ها شامل بحث های ذخیره سازی، شبکه سازی، تامین نیروی پردازش تا پردازش زبان واقعی، هوش مصنوعی و همچنین کاربری های استاندارد در دفاتر میشوند. در حال حاضر، تقریبا هر سرویسی که نیازمند نزدیک بودن فیزیکی شما به سخت افزارهای کامپیوتری نباشد، از طریق سرویس های ابری قابل ارائه است.
نمونه های رایانش ابری
رایانش ابری از گستره ی عظیمی از سرویس ها پشتیبانی میکند. این سرویس ها شامل سرویس های مشتریانی چون Gmail یا تهیه فایل های پشتیبان از عکس های گوشی هوشمند شما میشوند. به علاوه، این سرویس ها شامل سرویس های ارائه شده به شرکت های بزرگ نیز میشوند که به آنها اجازه ی میزبانی (هاست نمودن) تمامی داده ها را داده و تمامی اپلیکیشن های آنها را در فضاهای ابری اجرا میکنند. نتفیلیکس نیز برای اجرای سرویس پخش ویدئویی و سایر سیستم های بیزینسی خود وابسته به رایانش ابری است.
رایانش ابری در حال تبدیل شدن به گزینه ی پیش فرض بسیاری از اپلیکیشن ها میباشد: فعالان صنعت تولید نرم افزارها، به جای ارائه ی محصولات مستقل، به صورت مضاعف در حال ارائه ی اپلیکیشن های خود به عنوان سرویس هایی از طریق اینترنت هستند تا بدین شکل به سوی یک مدل عضویتی تغییر جهت دهند. با این حال، یک جنبه ی منفی بالقوه در مورد رایانش ابری، احتمال ایجاد هزینه ها و ریسک های جدید برای کمپانی هایی است که از این تکنولوژی استفاده میکنند.
چرا به این تکنولوژی، نام رایانش ابری اطلاق میشود؟
مفهوم بنیادینی که تحت رایانش ابری قرار دارد این است که محل ارائه ی این سرویس و بسیاری از جزئیاتی چون سخت افزار یا سیستم عاملی که روی آن اجرا میشوند هیچ ربطی به کاربر ندارند. استعاره ی ابر وام گرفته از دیاگرام شبکه مخابرات قدیمی بوده است که در آن شبکه ی تلفن عمومی (و بعدها اینترنت) اغلب به صورت یک ابر نمایش داده میشد تا نشان دهنده ی بیربطی تکنولوژی های نهفته آن باشد.
تاریخچه رایانش ابری
رایانش ابری به عنوان یک اصطلاح از اوایل سال 2000 مطرح شده است، اما مفهوم رایانش-به-عنوان-یک-سرویس به سالها قبلتر یعنی حدود سالهای 1960 برمیگردد. در آن سالها، دفاتر کامپیوتری به شرکت ها اجازه میدادند که بدون نیاز به خریداری پردازنده ی مرکزی کامپیوتر، زمانی را روی آن کرایه کنند.
با پا به عرصه گذاشتن کامپیوترهای شخصی که خرید کامپیوترها را مقرون به صرفه تر میساختند و پیدایش مراکز داده ی شرکتی که با کمک آنها شرکت ها میتوانستند حجم بالایی از داده ها را ذخیره کنند، این سرویس های “به اشتراک گذاری زمان” کم کم به حاشیه رانده شدند.
اما پس از آن، مفهوم کرایه نمودن دسترسی به قدرت رایانشی، بارها و بارها دستخوش تغییرات شد – در ارائه کنندگان سرویس های اپلیکیشنی، رایانش همگانی و رایانش مشبک اواخر سال 1990 و اوایل سال 2000. رایانش ابری که در ادامه ی این تغییرات رخ داده بود، پیداش نرم افزار به عنوان یک سرویس و ارائه کنندگان محاسبات ابری در مقیاس بالا را، همچون سرویس های وب آمازون تحت کنترل خود گرفت.
مزیت های رایانش ابری
بسته به نوع سرویس ابری مورد استفاده، مزایای دقیق این سرویس ها متغیر است. استفاده از سرویس های ابری به معنای رفع نیاز کمپانی ها به خرید یا نگهداری زیربناهای رایانشی میباشد.
با وجود سرویس های رایانش ابری دیگر نیازی به خرید سرورها، بروزرسانی اپلیکیشن ها یا سیستم های عامل و یا به کنار گذاشتن و تنظیم سخت افزارها و یا نرم افزارها به هنگام گذشتن تاریخ انقضا آنها نیست، چرا که تمامی این موارد توسط ارائه کننده ی سرویس نگهداری میشوند. برای کاربری های کامپیوتری همچون ایمیل، تغییر جهت به سوی یک ارائه کننده ی سرویس ابری منطقی تر از متکی بودن بر مهارت های داخلی است. شرکتهای متخصص در اجرا و تامین امنیت این سرویس ها به احتمال زیاد مهارت های بهتر و کارمندان باتجربه بیشتری را دارا هستند. در مقایسه، بیزینس های کوچک دارای بودجه ی محدودی برای استخدام چنین افرادی هستند. بنابراین سرویس های ابری قادر به ارائه ی سرویس های ایمن تر و کارآمدتری به کاربران خود هستند.
استفاده ی شرکت ها از سرویس های ابری به معنای حرکت سریع تر آنها در پروژه ها و سنجش مفاهیم بدون نیاز به خریدهای سردردآ.ر و پیش هزینه های بالا است، چرا که بدین شکل شرکت ها تنها هزینه های منابع مصرفی خود را میپردازند. طرفداران سیستم های ابری اغلب از این مفهوم که به چالاکی بیزینسی شناخته شده است، به عنوان یک مزیت کلیدی یاد میکنند. امکان بکارگیری سرویس های جدید بدون صرف زمان و زحمت هایی که در سیستم های IT قدیمی مشاهده میشد، کار با اپلیکیشن های جدید را آسانتر و سریعتر میسازد. و در صورتی که یک اپلیکیشن جدید به سرعت شهرت پیدا کند، ذات انعطاف پذیر ابرها به معنای مقیاس پذیری سریع آنها است.
منبع: ZDNET
