بیش از 30 سال است که قیمت های محل ذخیره سازی یا حافظه (در هر گیگابایت) به طور پیوسته در حال پایین آمدن بوده است. در حال حاضر درایوهای ترابایت حتی در دسترس مصرف کنندگان خرده فروشی نیز قرار دارد. با چنین قیمت های ارزانی، این تصور پیش می آید که بحث حافظه دیگر موضوعی مهم برای نظارت ویدئویی محسوب نمیشود. با این حال هزینه های مربوط به حافظه هنوز هم بخش مهمی از پروژه های نظارتی را تشکیل میدهند و موضوع تعیین میزان حافظه ی موردنیاز را برای نصاب ها پراهمیت میسازند.
محاسبه ی مقدار حافظه ی موردنیاز
پیشنهاد استاندارد با توجه به موضوع حافظه، استفاده از برآوردکننده های حافظه ای است که توسط فروشندگان دوربین های تحت شبکه برای وضوح بهتر ارائه میشود. بسیاری از سازندگان، برآوردکننده های آنلاین مخصوص خود را ارائه میکنند که اغلب حافظه، پهنای باند، مصرف انرژی یا نیازهای سیستم را پوشش میدهند. هرچند، با توجه به تعداد فاکتورهای متغیر لازم، ممکن است که یک محاسبه کننده کافی نباشد.
ریاضیات و محاسبه تقریبا امری ساده است، اما متغیرهای متفاوت بسیاری وجود دارد که در معادله جای میگیرند: رزولوشن دوربین تحت شبکه، نرخ فریم، تکنولوژی فشرده سازی، سطح فشرده سازی، پیچیدگی تصویر (فعالیت در حال وقوع در صحنه و شرایط نوری)، درصد حرکت، درصد ضبط و مدت زمان نگهداری مورد انتظار. افراد حتی باید متوجه متغیرهای مختلف سازندگان دوربین تحت شبکه و پردازشگر سیگنال دیجیتال باشند و به اینکه آیا هر یک از این شرایط با توجه به یک رخداد تغییر میکند یا خیر توجه کنند (یعنی افزایش نرخ فریم یا رزولوشن در جریان شرایط مربوط به یک آلارم).
اغلب به مشتریان پیشنهاد میشود که یک آزمایش عملی حداقلی را برای محاسبه ی حافظه ی لازم برای دوربین های تحت شبکه خود در شرایط خاص انجام بدهند (به طور مثال، روز ورود ، روز خروج ، شب ورود، شب خروج). یک گزینه ی مناسب برای محاسبه، ضبط ذخیره سازی به مدت یک روز و محاسبه ی آن با توجه به زمان نگهداری مورد نیاز است. با انجام این کار میتوان میزان حافظه ی لازم برای پروژه را به دست آورد.
یک نوع “سپر امنیتی” نیز برای توسعه ی سیستم در آینده پیشنهاد میشود. معمولا باید کمی بیشتر از حد موردنیاز برآورد انجام شود تا جا برای افزایش محل ذخیره سازی وجود داشته باشد، چرا که با اتمام نصب سیستم اغلب مشتریان خواستار دوربین های تحت شبکه بیشتر میشوند. همچنین امکان دارد که از چندین گزینه ی ذخیره سازی مختلف در یک پروژه استفاده شود- دوربین های تحت شبکه اصلی میتوانند از حافظه ی اصلی استفاده کنند و دوربین های تحت شبکه بااهمیت کمتر ممکن است از حافظه های ضمیمه شده ی داخلی که ارزانترند استفاده کنند.
ذخیره سازی ابری، راهکاری برای نگرانی های ذخیره سازی؟
ذخیره سازی ابری به عنوان گزینه ای در حال مطرح شدن است؛ این گزینه به کاربران در حل چالشهای ذخیره سازیشان کمک میکند. کاربران میتوانند از قابلیت انتقال ویدئوی ضبط شده از یک محل به محل دیگر سود ببرند. به عنوان مثال، یک کاربر میتواند در مناطق پیرامونی به صورت پیوسته به ضبط ویدئو بپردازد و سپس تنها ویدئوی ضبط شده ای که آلارم داشته است را به محل مرکزی یا به ابر منتقل کند.
ذخیره سازی ابری منفعت های اقتصادی و عملیاتی را به ارمغان می آورد چرا که با وجود این نوع ذخیره سازی دیگر کاربران نیازی به سرمایه گذاری روی زیرساخت های IT اضافه ندارند، هزینه های کلی و بار بر دوش بخش های IT کاهش پیدا میکنند. همچنین کاربران از انعطاف پذیری این نوع ذخیره سازی نیز لذت میبرند، این بدان معناست که آنها به سرعت میتوانند تقاضاهای ذخیره سازی را با توجه با استفاده ی واقعی شان تنظیم کرده و افزایش یا کاهش دهند. بدین ترتیب، ذخیره سازی ابری در مقایسه با ذخیره سازی سنتی چندین مزیت را داراست و بایگانی سازی ابری دورگه ترکیبی از هر دو نوع ذخیره سازی را ارائه میکند.
با این حال، ذخیره سازی ابری کامل هنوز هم برای بسیاری از نصاب ها به عنوان یک گزینه ی ذخیره سازی دائمی تلقی نمیشود. ذخیره سازی ابری بسیار ارزان است اما پهنای باند هنوز هم گران قیمت است و این به خاطر محدودیت های پهنای باند لازم برای آپلود کردن است. با ورود تکنولوژیهای نسل جدید انتقال دیتا 4G و رقابت برای کاهش قیمت در این حوزه، رفته رفته این مانع نیز برطرف خواهد شد.
برگرفته از مجله a&s
