سیستم کنترل دسترسی برای مدت های زیادی است که کارکرد اصلی خود را انجام داده است – این کارکرد اصلی به معنای صدور اجازه ی ورود به افراد مجاز و در نتیجه مراقبت از جان و مال افراد میباشد. اما با گذر زمان، جز امکان باز کردن دربها از سوی سیستم های کنترل دسترسی، شاهد کارکردهای بیشتر این سیستم ها خواهیم بود. تلفیق این سیستم ها با سیستم های دیگر و داده هایی که این سیستم ها تولید میکنند، هوش تجاری و آگاهی های بیزینسی واقعی را ارائه میکنند. این موضوع بیشتر از هر جای دیگر، در ساختمان های هوشمند خود را نشان میدهد. در این ساختمان ها سیستم کنترل دسترسی میتواند ساختمان را چه بسا هوشمندتر بسازد.
صرفه جویی در مصرف انرژی، حوزه ای است که در آن یک ساختمان هوشمند میتواند از سیستم کنترل دسترسی بهره جوید. این سیستم اطلاعات مربوط به تعداد افراد حاضر در ساختمان را در خود دارد. سیستم کنترل دسترسی میتواند از طریق پروتکل های OPC یا BACNet، با سیستم های مدیریتی ساختمان در تعامل بوده و با آنها تلفیق شود و مقرراتی را مبنی بر تنظیم دمای اتاق با توجه به تعدا افراد حاضر در آن اتاق/منطقه وضع کند.
یک دستگاه کنترل دسترسی تنها یک سوئیچ است. هنگامی که این ’سوئیچ‘ را به درب متصل میکنید، سوئیچ مورد نظر به عنوان یک’ کنترل کننده ی دسترسی به درب‘ عمل میکند. حتی میتوان این ’سوئیچ‘ را به یک لامپ یا یک ترموستات وصل کرد. به این سوئیچ میتوان برنامه داد تا کاربر را (با کارت یا احراز هویت بیولوژیکی) تشخیص دهد و با توجه به آن سیستم گرمایش، تهویه و تهویه مطبوع و نورپردازی را تنظیم نمود.
با بکارگیری درست ترکیب تایمرها و تکنولوژی کنترل دسترسی، صرفه جویی چشمگیری را میتوان در مصرف انرژی شاهد بود. استفاده از این سیستم ها میتواند کمک شایانی به صرفه جویی چشمگیر در مصرف انرژی کند. استفاده از یک سیستم کنترل دسترسی برای انتقال اطلاعات کاربر، همچون کارت شناسایی کاربر در یک دستگاه کارتخوان به یک سیستم مدیریت ساختمان ﴿بی.ام.اس﴾، این امکان را برای سیستم فراهم میکند که به صورت دقیق میزان هزینه های پرداخت شده برای سیستم های گرمایشی و نورپردازی را بر پایه ی پرداخت-برای-هر بار استفاده بین کاربران تقسیم نمود. حوزه ی دیگری که در آن میتوان از کنترل دسترسی برای هوشمندسازی سازی ساختمان استفاده کرد، از طریق بالا بردن کارایی عملیاتی صورت میپذیرد. فرقی نمیکند که موضوع بر سر دسترسی به دروازه پارکینگ ساختمان اداره، دربهای چرخنده ی منتهی به آسانسورها، درب روبرویی اداره و یا حتی کامپیوتر شما باشد یا خیر، در هر صورت هر چه افراد با سرعت بیشتری به محل کار خود دسترسی پیدا کنند، از لحاظ عملیاتی سازماندهی آنها کارآمدتر میشود.
فراتر از حوزه ی امنیت فیزیکی، سیستم کنترل دسترسی باید هزینه های پرداخت شده بابت خرید آن را جبران کند و ارزشهایی حقیقی و قابل اندازه گیری را به بیزینس بیافزاید. برای نیل این اهداف میتوان هزینه های عملیاتی را کاهش داد و یا کارهای بیشتری را با ارتقاء کارایی های عملیاتی انجام داد؛ این کار از طریق استفاده از «اپلیکیشن های هوشمند» در مقابل درب یا کنترل و فرماندهی مرکزی سیستم های تلفیقی انجام میگردد. این کار نیاز به یک راهکار اضافی و جدا از سیستم کنترل دسترسی را برای رزرو اتاق از بین میبرد.
به این شکل کاربران میتوانند به راحتی و از طریق تقویم مشترک برنامه ی Microsoft Outlook خود و یا به صورت مستقیم از طریق پایانه ی نصب شده ی روی درب به رزرو کردن اتاق ملاقات و ویرایش رزروهای انجام شده بپردازند.
چه کمکی از داده ها انتظار میرود؟
از همه مهمتر، داده های ایجاد شده بوسیله ی دستگاه های کنترل دسترسی میتواند به کاربران کمک کند تا آگاهی بیشتری پیدا نموده و با توجه به آن اصلاحات مربوطه را انجام دهند. گزارش منطقه ای را میتوان جهت شمارش افراد در یک منطقه ی بخصوص در ساختمان تهیه نمود و گزارش جمع آوری شده را میتوان جهت دسترسی به شلوغی در مناطقی که نیاز به تخلیه شدن دارد ایجاد کرد. با توجه به اطلاعات جمع آوری شده – تکرر سرویس های ساختمانی را میتوان مورد توجه قرار داد.
از این داده ها همچنین میتوان جهت ارجاع دهی به طراحی و ساخت ساختمان های جدید استفاده نمود. طراحی هوشمند به افراد این اجازه را میدهد که نسبت به نوع سیستمی که در حال ساخت اطلاعات است آگاهی پیدا کنند. به این شکل، معماران و مهندسان میتوانند روی بهتر ساختن تجربه ی کاربران نهایی تمرکز کنند؛ این کار با توجه به الگوی جریانهای صورت گرفته و تکنولوژی های دیگری که میتوان به سیستم کنترل دسترسی افزود صورت میگیرد – این تکنولوژی ها تجربه ای بهتر را در اختیار افراد قرار میدهند که به عنوان مثال شامل یک لامپ خروجی روی درب یا یک قفل مجهز به چند اسپیکر میشود.
برگرفته از مجله a&s
