فاصله گذاری اجتماعی که فاصله گذاری فیزیکی نیز نامیده میشود، به عنوان یک استاندارد عمومی جدید برای کمک به جلوگیری از شیوع و گسترش ویروس کووید-19 مطرح شده است. هر چند که اعمال و بکارگیری این قوانین جدید خود یک چالش است. اینجا است که آنالیتیک های تشخیص ازدحام میتوانند به کمک ما بیایند.
محدودسازی افراد حاضر در یک محل، ازدحام
آنالیتیک های تشخیص ازدحام را میتوان برای محدودسازی افراد حاضر در یک محل و شناسایی ازدحام بیش از حد در هر فضایی استفاده نمود. از آنجایی که برای فاصله گذاری اجتماعی هیچ استثنایی وجود ندارد، آنالیتیک های مربوط به تشخیص ازدحام میتوانند به عنوان ابزاری مهم و حیاتی برای کمک به تضمین رعایت شدن فاصله گذاری اجتماعی در تمامی فضاها کاربرد داشته باشند.
آنالیتیک های مربوط به ازدحام زمانی در موثرترین حالت خود خواهند بود که در تمامی مناطق به کار گرفته شوند، مخصوصا با تأکید ویژه روی تنگناهایی که معمولا افراد در آنها صف کشیده و یا جمع میشوند.
آنالیتیک ها – و هشدارهایی که در صورت تخلف از آستانه ی در نظر گرفته شده به صدا در می آیند – می توانند در پیش بینی و تشخیص مسائلی چون تشکیل ازدحام، تنگناها یا صف هایی که دستورالعمل های تخطی از فاصله گذاری اجتماعی را به خطر می اندازند، به محل موردنظر کمک کنند.
پیشنهاد میشود که از آنالیتیک های شمارشی متراکم در جلوی ورودی ها و خروجی های یک مکان استفاده شود تا با این کار بتوان به اعمال و بکارگیری دستورالعمل های فاصله گذاری اجتماعی کمک کرد. درست است که این رویکرد مستقیما به بررسی مسئله ی جداسازی فیزیکی بین افراد نمی پردازد، اما همین رویکرد میتواند در تضمین برآورده شدن محدودیت های حضور افراد در یک ساختمان و یا در یک اتاق سازنده واقع شود.
تغییر جریان ترافیک
از آنالیتیک های مربوط به ازدحام نه تنها میتوان در جهت محدودسازی تعداد افراد حاضر در یک محل استفاده کرد، بلکه از آن میتوان برای تغییر پویای مسیرها و جریان ترافیک استفاده کرد تا فاصله گذاری اجتماعی را همچنان حفط نمود.
برای جلوگیری از ایجاد تماس نزدیک و تراکم جمعیت در فروشگاه ها و سوپرمارکت ها، مدیران فروشگاه ها میتوانند از تشخیص مسیر یک سویه ی تعبیه شده در آنالیتیک های ویدئویی در جهت هشداردهی به مشتریان و آگاه سازی مدیران فروشگاهی نسبت به اینکه آیا کسی در مسیر اشتباه حرکت میکند یا نه، استفاده کنند.
این کار همچنین میتواند اطلاعات و آمارهای ارزشمندی را مبنی بر کارآمدی بکارگیری مسیرهایی که مدیران فروشگاهی برای فروشگاه خود انتخاب کرده اند، در اختیار آنها قرار دهد.
صورت دادن اقدامات برای فاصله گذاری اجتماعی
فاصله گذاری اجتماعی و قوانین مربوط به آن ممکن است که بسته به مناطق مختلف و فضاهای گوناکون، متغیر باشد. به همین دلیل، از آنجایی که صاحبان یک منطقه یا مکان با فضاهای خود بیشتر آشنا هستند، موارد استفاده از آنالیتیک های تشخیص ازدحام متغیر خواهد بود. از این رو، هر منطقه یا مکانی باید تنظیم آستانه های خود را تحت کنترل داشته باشد.
به عنوان مثال در یک سناریوی حمل و نقل، اقدامات مختلفی که ممکن است صورت بگیرند، شامل این موارد میشوند:
• استفاده از هشدارها برای بسته شدن یک ایستگاه یا سکو تا از حفظ فاصله گذاری اجتماعی بین مسافرین و کارکنان اطمینان حاصل گردد.
• استفاده از هشدارها برای کاهش ازدحام بیش از حد موجود در یک اتوبوس یا یک واگن که این کار با هشدار دادن به راننده در مورد پر شدن ظرفیت انجام میشود.
یا اینکه مکان های مختلف میتوانند از طریق یک صفحه نمایش دیجیتال در مراکز خرید و یا از طریق اپلیکیشنی که کاربران بتوانند وارد آن شوند، یک داشبورد دیجیتال را در اختیار شهروندان خود قرار دهند. این کار به شهروندان اجازه میدهد تا خودشان تصمیم بگیرند که آیا می خواهند پا به داخل یک منطقه و یا مسیر بگذارند یا خیر.
جدای از آنالیتیک ها و هشدارهای تشخیص ازدحام، برخی از راهکارها به مکان های مختلف امکان بررسی گزارشات حسابرسی و گزارش تاریخچه ی سطح تراکم قدم های برداشته شده در آن مکان را میدهند. با داشتن این اطلاعات، این مکان ها میتوانند برای برنامه ریزی فضای شهری، تصمیماتی عملیاتی اتخاذ کنند.
در صورت لزوم، این گزارشات را میتوان برای نشان دادن سطح فاصله گذاری اجتماعی عملیاتی شده در یک منطقه به مسئولین مربوطه استفاده کرد و یا برای اثبات اینکه در محل موردنظر اقدامات وظیفه شناسانه اتخاد شده است، به کار گرفت.
اهمیت این اطلاعات به قدری است که میتواند مکان های مختلف را از تعطیلی در آورد. برای از سرگیری دوباره ی فعالیت های این مکان ها، به سطح بالایی از اعتماد از جانب افراد احتیاج است که بیشتر از همه تحت تأثیر آنها قرار دارند (به عنوان مثال، کارکنان خط مقدم همچون معلمان، خدمتکاران،فروشندگان فروشگاه ها و غیره). بکارگیری ابزارهای تشخیص ازدحام در این مکان ها، این مدرک مهم را به صاحبین این کسب و کارهای مهم ارائه میکند که این مکان کاری را که برای حفاطت از افراد در توانش است، انجام میدهد.
برای بکارگیری تشخیص ازدحام در فضاهای عمومی، چه دغدغه ها و راهکارهایی وجود دارد؟
بکارگیری وظیفه شناسانه و قابل اطمینان یک سیستم تشخیص ازدحام در فضاهای عمومی، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. شما نمی توانید یکی از این ویژگی ها را بدون دیگری داشته باشید. با این حال، بسیاری از دغدغه های حول سیستم های شمارش ازدحام به یکی یا هر دوی این رویکردها مرتبط است.
1. دقت، قدرت پردازش و انعطاف پذیری
پر واضح است که برای بکارگیری یک راهکار تشخیص ازدحام موفق، دقت امری ضروری است. بدون آن، بکارگیری چنین راهکاری هیچ توجیهی ندارد.
درست است که پیشرفت های صورت گرفته در الگوریتم ها – که مدیون تکنولوژی یادگیری عمیق و سایر تکنینک ها است – به جنبه ی دقت و قابل اعتماد بودن این سیستم ها کمک میکنند، یکی از بزرگترین دغدغه ها به هنگام بکارگیری آنالیتیک های تشخیص ازدحام، قدرت پردازش و مناسب بودن آنالیتیک ها برای محیطی است که می خواهید این سیستم ها را در آنها به کار بگیرید.
برای برآورده شدن الزامات قدرت پردازش میتوان از قابلیت GPU موجود روی سرور استفاده کرد، اما راه بهتر این است که از یک پلتفرم گنجانده شده در خود سیستم استفاده کنید که مجهز به مجموعه داده های از پیش آموزش داده شده و سفارشی است.
ابزارهای آنالیتیکی ازدحام باید به قدر کافی انعطاف پذیر نیز باشند. انعطاف پذیری این ابزارها به کاربران نهایی اجازه میدهد تا برای هر فضا و محیطی و در هر سطحی که احساس میکنند برای محیطشان احتیاج است، محدودیت هایی بگذارند.
2. حفاظت از حریم خصوصی
از آنجایی که از آنالیتیک ها در حوزه های عمومی استفاده میشوند، موضوع حریم خصوصی یک دغدغه ی بزرگ است. تا به الآن در مناطق مختلفی از آمریکا، سازمان های دولتی استفاده از نرم افزارهای تشخیص چهره را ممنوع کرده اند. اوایل امسال اتحادیه ی اروپا نیز برای تا سقف پنج سال، ممنوعیت گذاشتن روی استفاده از تکنولوژی های تشخیص چهره را در فضاهای عمومی مورد بررسی قرار داد – و مدتی بعد از رویکرد خود منصرف شد.
امروزه، شیوع ویروس کووید-19 باعث افزایش سرعت استفاده از تکنولوژی های دیجیتال در زندگی کاری، در خانه و در تعاملات اجتماعی ما شده است. این اتفاق فرصت های جدیدی را ایجاد نموده، اما در عین حال خطرات و و چالش هایی را در مقیاس جهانی به وجود آورده است. باید قدر نوآوری های طرح شده در تکنولوژی ها را دانست، اما ما باید وظیفه ی خود را در قبال ساخت و توسعه ی مسئولانه ی تکنولوژی های جدید بدانیم.
از آنجایی که ذات تکنولوژی تشخیص ازدحام، شناسایی تعداد افراد حاضر در یک فضا است، واضح است که دغدغه هایی در مورد حریم خصوصی افراد و داده های آنها وجود دارد. ارائه ی داده های درست و همزمان با وقوع رخداد، در عین تضمین اینکه افراد «در دید» را نمیتوان تک تک شناسایی کرد، از اهمیت بالایی برخوردار است.
به عنوان مثال، یک راهکار میتواند با استفاده از هر یک از دوربین هایی که به عنوان سنسور عمل میکنند، افراد را در فضاهای عمومی شناسایی کند. در این سناریو، دوربین ها مستقیما بالای سر افراد قرار می گیرند تا چهره ی افراد و ویژگی های فردی آنها توسط دوربین روئیت نشود. یا اینکه میتوان از سنسورهای لیدار بهره گرفت، این سنسورها بیشتر از آنکه ویژگی های فردی افراد را شناسایی کنند، شکل و شمایل انسانی را تشخیص میدهند.
به عنوان مثالی دیگر، یک راهکار میتواند با استفاده از داده های ناشناس جمع آوری شده از طریق شبکه های وای.فای به مسئولین یک مکان کمک کند تا کنترل تعیین آستانه های خود را به دست بگیرند و یا اینکه اقدامات پیشگیرانه را برای مدیریت یک ازدحام صورت بدهند.
مسئولین مربوطه میتوانند این اطلاعات را منتشر کرده و یا اینکه آن را روی یک صفحه ی دیجیتال نمایش بدهند تا جمعیت حاضر در آن مکان را نشان بدهند و به افراد امکان آن را بدهند که خودشان برای اتخاذ اقدامات پیشگیرانه قدم بردارند. این رویکرد گمنام و ناشناس، از حریم شخصی افراد حفاطت میکند و اطلاعات مورد نیاز برای مدیریت ازدحام موجود در یک محل را به مسئولین آنجا میدهد.
3. ازدحام های امنتر
آنالیتیک های مربوط به ازدحام تنها زمانی به رشد و پیشرفت خود ادامه خواهند داد که الگوریتم های یادگیری عمیق هوشمندتر شده و ارائه کنندگان سرویس های آنالیتیکی همچنان به نوآوری های خود ادامه بدهند و هیچ زمانی بهتر از زمان حال حاضر نیست. در حالی که ما به تماشا نشسته ایم و در انتظار آن هستیم که ببینیم این ویروس واگیردار چطور قرار است پیش برود و اینکه تأثیرات درازمدت آن روی نحوه ی تعاملات ما با یکدیگر چگونه خواهد بود، موارد کاربرد سیستم های تشخیص ازدحام همچنان پیشرفت و رشد خواهد کرد.
برگرفته از مجله a&s
