قوانین جدید امنیت: چگونگی دگرگونی نظارت ویدئویی با AI

دهه‌ها می‌شود که ما به یک کتاب قوانین مطمئن تکیه کرده‌ایم، کتابی که ما را در امر بکارگیری منابع، طراحی راهکار‌ها و بکارگیری تکنولوژی یاری کرده‌ است. اما هوش مصنوعی AI و یادگری ماشین به سرعت در حال تغییر چشم‌انداز امنیت هستند. این یعنی زمان آن فرا رسیده است که این کتاب قوانین موروثی را از نو بنویسیم!

زمانی که به صورت اخص صحبت از نظارت ویدئویی هوشمند می‌شود، محصولات AI-محور شروع به رونمایی از کاربردهای جدید می‌کنند و حتی نقش نظارت ویدئویی را برای شرکت‌ها تغییر می‌دهند. از سنسورهای بهتر گرفته تا دوربین‌های با رزولوشن‌های بالاتر و دستگاه‌های پردازش کارآمدتر، ما شاهد همگرایی غیرموازی سخت‌افزارها و نرم‌افزارها هستیم. این اتفاق در حال ایجاد فرصت‌های جدیدی برای همه چیز است: از تشخیص هوشمند تهدیدات گرفته، تا تجربیات فردی مشتریان.

همینطور که از این کتاب استفاده می‌کنیم، در حال تدوین آن نیز هستیم، اما چهار «قانون» جدید و ناگفته برای دنیای جدید امنیت مطرح می‌شود؛ قوانینی که به لطف هوش مصنوعی AI به تکامل و پیشرفت ادامه می‌دهند.

1.نصب سیستم‌های انعطاف‌پذیر

پیش از پیشرفت‌های اخیر صورت گرفته در تکنولوژی، عمده‌ی سیستم‌های امنیتی فقط دارای سنسورهای تشخیص حرکتی بودند که با توجه به درصد پیکسل‌های تغییر یافته روی صفحه‌ی نمایش آلارم را به صدا در می‌آوردند. این یعنی تیم‌های امنیتی زمان زیادی را صرف دستکاری نوع نصب دوربین می‌کردند تا آلارم های بی مورد را به حداقل برسانند. طی فرآیندی که بسیار دستی و وقت‌گیر بود، افراد می‌توانستند مانع افتادن برگ‌ها یا نور چراغ جلوی خودروهای گذرا شوند؛ اتفاقاتی که می‌توانستند باعث به صدا در آمدن آلارم‌ها شوند. اما این کار به قیمت محدودسازی دامنه‌ی دید و آسیب‌پذیر کردن برخی از مناطق در مقابل تهدیدات تمام می‌‌شد.

با کمک هوش مصنوعی AI، هیچ نیازی نیست که خود را به خطر بیندازید. سیستم‌های هوشمند با کمک هوش مصنوعی  می‌توانند تفاوت بین انسان‌ها، حیوانات و اشیاء را تشخیص بدهند. این سیستم‌ها بر اساس آن علائم شناسایی شده و بدون توجه به نویزهای ویدئویی محیطی آلارم را به صدا در می‌آورند. نویزهایی محیطی همچون: برگ‌هایی که در باد تکان می‌خوردند، چراغ جلوی خودروها، آب‌و‌هوای نامساعد یا سایر فاکتورها. این قابلیت به شما امکان آن را می‌دهد که به صورت ویژه روی اهداف امنیتی خود تمرکز کنید؛ این یعنی شما می‌توانید دامنه‌ی دید خود را تا جای موردنیاز گسترده کنید.

به همراه انعطاف‌پذیری جدید، فرصت‌های جدیدی برای تغییر و پیشرفت فراهم می‌شود. در این عصر جدید، امنیت به پیشبینی تهدیدات و خطرات جدید احتیاج پیدا خواهد کرد. متخصصین پیشگام در این حوزه، این انعطاف‌پذیری جدید در نصب را در جهت آزمودن رویکردهای جدید و بهینه‌سازی فعالانه‌ی سیستم‌ها تحت کنترل خواهند گرفت.

 

2.بالا بردن میزان صرفه به مقیاس

با تعداد بالای آلارم های بی موردی  که سیستم‌های امنیتی موروثی یا پیشین داشتند، هنگامی که صحبت از دقت آلارم به میان می‌آمد، این سیستم‌ها چندان مایه‌ی قوت قلب نبودند. از آن بدتر، حرکت جسته‌و‌گریخته‌ی برگ‌ها یا تابش نور بود که می‌توانست هر شب باعث به صدا در آمدن صدها آلارم شود؛ آلارم‌هایی بسیار زیادی که نمی‌شد همه‌ی آنها را پیگیری کرد و به تمام آنها رسیدگی نمود. پلتفرم‌هایی که از هوش مصنوعی AI تغذیه می‌کنند، تعداد آلارم های بی مورد را تا حد قابل توجهی به حداقل می‌رسانند و به تیم‌های امنیتی اجازه می‌دهند تا رویکردی به مراتب مقرون به صرفه‌تر را نسبت به پرسنل‌های خود اتخاد کنند.

با کمک نظارت ویدئویی هوشمند، شرکت‌ها می‌توانند تیم کوچکی را بکار بگیرند تا از راه دور کار مانیتورینگ را انجام دهند و از چند محل مختلف، چند تَب یا زبانه را روی سیستم خود باز نگاه دارند. علاوه بر این، شرکت‌ها می‌توانند از پلتفرم‌های هوشمند برای برقرای ارتباط زنده با هرگونه فرد متجاوز یا مزاحم استفاده کنند و در صورت لزوم، نیروهای انتظامی و امدادگران اورژانسی را به محل اعزام کنند.

 

3.جستجو برای الگوهای رفتاری، نه چهره‌ها

مقررات عمومی حفاظت از داده‌های اتحادیه اروپا (GDPR) و قانون حریم خصوصی مصرف‌کنندگان کالیفرنیا (CCPA)، نگرانی‌های زیادی را در مورد موضوع حریم خصوصی در این صنعت ایجاد نموده است. در این دنیای مملوء از ویدئوها، گفتگوهای مرتبط با حریم خصوصی و هوش مصنوعی AI، عمدتا روی تکنولوژی‌های احراز هویتی چون تشخیص چهره متمرکز بوده است. منتقدین معتقدند که جدای از موضوع هویت افراد، هوش مصنوعی AI می‌تواند الگوریتم‌هایی را ایجاد کند که باعث مطرح شدن تبعیض‌های نژادی و جنسیتی غیرمنصفانه‌ای شود.

اما صنعت امنیت از مزیت سیستم‌های نظارت ویدئویی بهره می‌برد؛ سیستم‌هایی که از تشخیص یک سری الگوهای رفتاری خاص سرچشمه می‌گیرند، نه چهره‌ها. با تجزیه‌و‌تحلیل الگوهای رفتاری متداول در محیط خرده‌فروشی‌ها، سیستم‌های مجهز به هوش مصنوعی و یادگیری عمیق می‌توانند یاد بگیرند که رفتارهای غیرعادی یا هرگونه اقدام مشکوک را تشخیص بدهند؛ رفتارها و اقداماتی که می‌توانند بدون تشخیص یک فرد یا ایجاد تبعیض‌های بی‌جهت، حاکی از وقوع یک مشکل باشند.

به عنوان مثال، بیشتر مشتریان تمایل به انتخاب یک کالای با ارزش از یک قفسه‌ی خاص را دارند و با قدم‌های شمرده به صندوق فروشگاه نزدیک می‌شوند. بنابراین زمانی که پلتفرم نظارتی شما رفتاری را شناسایی می‌کند که از رفتارهای هنجار تخطی می‌کند، این سیستم می‌تواند تیم‌های امنیتی را نسبت به تهدیدات و خطرات بالقوه‌ی موجود آگاه سازد. علاوه بر این با فاصله گرفتن از یک مدل واکنش‌پذیر که افراد را مورد هدف قرار می‌دهد، ما می‌توانیم به سوی یک مدل کنشگر حرکت کنیم که رفتارها را پیشبینی می‌کند؛ با چنین مدلی می‌توانیم مانع سناریوهایی شویم که در آنها برای افراد پرونده ساخته می‌شود یا ما را دعوت به تبعیض می‌کند.

 

4.تمرکز روی برقراری ارتباط، نه بازداشت تبه‌کاران

رفتار افراد به چهره‌ی آنها اولیت دارد و به این معناست که سیستم‌های نظارتی می‌توانند کاربردی فراتر از شناسایی تبه‌کاران داشته باشند. این یعنی اینکه در واقعیت این سیستم‌ها می‌توانند به برقراری و تقویت روابط با مشتریان مهم و ارزشمند کمک کنند.

مخصوصا زمانی که خرده‌فروشان به دنبال راه‌های جدیدی برای جلب مشتریان هستند، شرکت‌ها می‌توانند از هوش مصنوعی AI استفاده کنند؛ با استفاده از این تکنولوژی می‌توان به دنبال نشانه‌هایی گشت که نشانگر فردی است که به دنبال چیزی می‌گردد. به عنوان مثال، در صورتی که پلتفرم امنیتی شما یک فرد را مشخص کند که حرکات بدن ناگهانی از خود نشان می‌دهد یا به عقب و جلو می‌رود، این یعنی فرد موردنظر مستأصل یا گیج شده است. با فرستادن یکی از پرسنل برای کمک به این فرد، نه تنها این فرصت فروش از بین نمی‌رود، بلکه وفاداری مشتریان نیز بالا می‌رود.

با توسعه‌ی اهداف خود از اموراتی چون تشخیص، جلوگیری و کاهش تهدید به بهبود رضایت مشتریان و نام تجاری خود می‌توانیم فرصت‌هایی را برای بهبود تجربه‌ی مشتریان و برقراری ارتباط ایجاد کنیم.

هر چه بیشتر این مدل‌ها آموزش داده شوند، بیشتر و بیشتر متوجه می‌شویم که هوش مصنوعی AI چطور می‌تواند به سود امنیت باشد و آن را بازتعریف کند. این بدان معناست که این «قوانین» جدید به هیچ‌وجه ثابت و غیرقابل‌تغییر نیستند. اگر بخواهیم صحبتی کنیم، جدید‌ترین و مهم‌ترین قانون شاید اینگونه نوشته شود: در دنیایی که هوش مصنوعی و یادگیری ماشین ما را به سوی سطوح جدیدی از چابکی و سازگاری سوق می‌دهند، خود این کتاب قوانین پروژه‌ای‌ست که دائما در دست کار است.