شمار زیاد افرادی که در هتل حضور دارند، یکی از دلایل آسیب پذیری هتلها تلقی میشود. فضای هتلها به گونهای طراحی شده است که ورود و خروج بازدیدکنندگان آسوده باشد، اما همین موضوع شرایط را دشوار میسازد.
یکی از متخصصین فعال در این صنعت با اشاره به وقایع ناخوشایند اخیر گفت: « هتلها از جهت ‘اقامت افراد چند-ملیتی’ مورد هدف بودهاند». وی افزود که با توجه به ذات افراد بازدیدکننده و آسودگی حمله با استفاده از روشهایی چون خودروهای بمبگذاری شده، هتلها و فضاهای باز در حال تبدیل به اهدافی برای حمله شدهاند.
هتلها با تهدیداتی روبرو هستند که این موضوع باید علاوه بر بررسی با توجه به زمینههای پیشتر گفته شده، باید به عنوان موضوعی جهانی نیز مورد توجه قرار بگیرد. چهار دلیل اصلی این امر:
1. هتلها به روی افراد باز هستند. یک هتل برای حفظ کسب وکار خود نیاز دارد که ورود مهمانان، مشتریان کافی شاپ، رستوران و تسهیلاتی چون آبگرم را آسان سازد. این سیستم به افراد امکان عبور و مروری آسان را میدهد، اما این حجم از عبور و مرور را نمیتوان همیشه در ورودی چک کرد. برخلاف مکانهای تجاری دیگر که در آنها امکان بررسی و شناسایی بازدیدکنندگان وجود دارد، در هتلها امکان تصدیق مجاز بودن مشتریان وجود ندارد.
2. اغلب مشتریان هتلها اهل کشورهای دیگر هستند. در صورت وقوع یک حملهی تروریستی، رسانههای تمام این کشورها چنین رخدادی را پوشش میدهند. تروریستها سعی در استفاده بردن از این شرایط دارند تا تاثیر حملات خود را افزایش دهند.
3. حقیقت این است که صنعت هتلداری، بر خلاف عرصههایی چون نفت و گاز، مخابرات، بانکداری و غیره، صنعتی است که به ندرت به عنوان صنعتی مهم برای کشور تلقی میگردد. آنچنان که خرابی شبکهی گوشیهای موبایل نگرانی مردم و حکومت را برمیانگیزد، وقوع حمله ای تروریستی در یک هتل چنین تاثیری را بر عواطف مردم ندارد. تاثیر این صنعت روی زندگی روزانهی افراد چه بسا کمتر است.
4. نگرانی اصلی صنعت هتلداری، تجربهی مشتری و همچنین امنیت آنها در برابر مسائلی چون آتش و طوفان است. هزینههای مرتبط با بیمهی هتلداری تقریبا بیشتر مربوط به همین موارد میشود. سرقت و تجاوز نیز گونههایی نادر از نقض امنیتی بودهاند. موضوعاتی مثل تروریسم، اخیرا به مسئلهای حائز اهمیت برای هتلها تبدیل شدهاند.
تا به الان، امنیت در دی.ان.ای صنعت هتلداری وجود نداشته است. اقدامات امنیتی اغلب به عنوان مکملی دیده میشوند که در مرحلهی نوسازی و طراحی ساخت هتلها به صورت کامل مورد توجه قرار نگرفتهاند. بخش عمدهای از صنعت هتلداری با مسائل امنیتی سروکار دارد، به این دلیل که فضای آنها به آنان چنین میگوید؛ اما این صنعت هنوز به سطحی نرسیده است که رویکردی جهانی به مسئلهی امنیت و گنجاندن آن در مدل بیزینسی را مورد توجه قرار داده باشد.
راه حل چیست؟
اخیرا چندین هتل، به خصوص در خاورمیانه، آفریقا و آسیا مورد هدف حملات تروریستی قرار گرفتهاند. متخصصین معتقدند که با استفاده از راهکارهای امنیتی مناسب، امکان کاهش تاثیر چنین حملاتی وجود دارد.
اغلب در یک راهکار امنیتی، کمبود فرآیندهای نگهداری و از پیش تعیین شده به هنگام شرایط بحرانی و آموزش کافی حس میشود.
اگر دقیقتر به بررسی موضوع هتلها بپردازیم، خواهیم دریافت که در صورت وجود سیستمهای پیش-تشخیص ، امکان پیشگیری از برخی مسائل اتفاق افتاده وجود داشته است. با شناسایی زودتر تهدیدها، رسیدگی به مسائل تروریستی و تروریستها به مراتب آسانتر از سر و کار داشتن با آنها در شرایط گروگانگیری خواهد بود.
بیشتر حملات تروریستی صورت گرفته در چند وقت اخیر نشان داده است که تروریستها بدون مشکل چندانی قادر به ورود به هتلها بودهاند؛ در نتیجه میتوان گفت که با پیش-شناسایی، امکان حفظ جان بسیاری از افراد وجود داشت (حملات تونس، لبنان و …). در صورت استفادهی درست از سیستمهای امنیتی، آنها به پیش-شناسایی کمک کرده و جان بسیاری از افراد را نجات میدهند. بخشهای پذیرش مهمان هتل باید به سوی استفادهی گسترده از جدیدترین روشهای پیش-شناسایی همچون تشخیص چهره، دوربینهای پلاکخوان تشویق شوند تا تروریستهای تحت تعقیب را مطابقت دهند و قبل از ورود آنها به منطقهی موردنظر آلارم به صدا درآید.
با استفاهی تروریستها از روشهایی چون خودروهای بمبگذاری شده، مسائل پیش رو تا حدی پیچیدهتر از قبل میشود. با توجه به موارد اتفاق افتاده در گذشته، تروریستها حتی وارد هتل نشدهاند و امکان پیشگیری را به مراتب دشوارتر ساختهاند. با این وجود، با کمک دو اقدام کلیدی میتوان به کاهش این ریسکها پرداخت.
تروریستها پیش از هر حملهای، شرایط را بازدید و بررسی میکنند. بنابراین، با داشتن سیستم تشخیص چهره و لیست سیاه، شانس بیشتری برای تشخیص از پیش وجود خواهد داشت. شناسایی اشیاء رها شده نیز در تشخیص مواردی چون بمبهای کارگذاری شده در کیفها در لابی هتل سودمند است.
آنالیتیکسها و سیستمهای کنترل دسترسی
برای مقابله با چنین مسائلی، راهکارهای کلیدی و مبتکرانهای باید در حال به کار گرفته شدن باشد یا به کار گرفته شود.
به عنوان مثال، با استفاده از نرمافزار آنالتیک ویدئویی، هتلها میتوانند سیستمهای امنیتی خود را به سیستمهایی چه بسا سودمندتر در پیشگیری تبدیل کنند. ابن بدان معناست که دیگر نیازی به حضور نگهبانان در تمامی مکانها و در تمامی زمانها وجود ندارد. با شناسایی یک تهدید، راهکار آنالتیکی قادر به هشداردهی در مورد انجام عملیات امنیتی است. این امر منجر به کاهش هزینهها و حفظ امنیت میشود.
سیستمهای کنترل دسترسی قوی، مخصوصا آن دسته از سیستمهایی که با ویژگیهلای بیولوژیکی افراد کار میکنند نیز نقش بزرگی را در صنعت هتلداری ایفا میکنند. به صورت ایدهآل، از بیومتریک ها برای کنترل دسترسی افراد به مناطق به خصوص و برای زمان حضور استفاده میشود. بیومتریکها علاوه بر کمک به هتلها در کنترل رفتوآمد افراد، به ارتقای عملیاتهای کاری نیز کمک میکنند.
راهکارهایی چون سیستمهای پلاکخوان (LPR) نیز باید مورد استفاده قرار بگیرند، چرا که این سیستم ها به بازبینی مناطق بیرونی هتلها و خیابانها کمک میکنند.
هرچند، علیرغم این پیشنهادات، بسیاری از هتلهای موجود در منطقه (خاورمیانه و آفریقای شمالی) هنوز از سیستمهایی استفاده میکنند که دیگر کارایی نداشته و قدیمی هستند. تعداد زیادی از این هتلها هنوز با سیستمهای نظارت ویدئویی آنالوگ جامانده از پیش کار میکنند، در حالی که ارتقاء به سیستمهای نظارتی تمام HD و 4K میتواند به شکل قابل توجهی عملیاتهای امنیتی را بهبود ببخشد.
علاوه بر این، سیستمهای تلفیقی به همراه آلارمهای دریافت شده در پلتفرم مدیریت امنیت میتواند به شکل قابل توجهی شکافهای امنیتی را ببندد. به عنوان مثال، با باز شدن یک درب، دوربینی میتواند به صورت خودکار روی رخداد مورد نظر متمرکز شود و امکان بررسی و انجام عکس العمل سریع نسبت به شرایط ایجاد شده توسط عوامل امنیتی را فراهم کند.
اما چنین طرحهایی خالی از چالش نیستند، شاید واضحترین این چالشها، مسائل مربوط به بودجه و مشکلات بکارگیری آنها باشد. ذات صنعت مهمانداری، فضایی دوستانه و خوشایند را ایجاب میکند؛ این موضوع شرایط را برای نصب تجهیزات مفصل توسط نصابها دشوار میسازد. راهکارهای امنیتی در این بخش باید هیچ گونه مزاحمتی را ایجاد نکنند، آسودگی مشتریان هتل را فراهم و از امنیت آنها اطمینان حاصل کنند.
برگرفته از مجله a&s