تکنولوژی‌های بیومتریکی اندکی وجود دارند که همچون تکنولوژی تشخیص چهره واکنش‌های مثبت و منفی زیادی دریافت کرده‌اند. با ادغام تکنولوژی تشخیص چهره با هوش مصنوعی AI، این تکنولوژی بسیار دقیق و در عین حال شاید متجاوزانه نیز تلقی شود. در این مقاله به قسمت دوم بررسی چگونگی بکارگیری هوش مصنوعی AI در تکنولوژی تشخیص چهره و پیامدهای آن می‌پردازیم.

هوش مصنوعی AI چطور برای تشخیص چهره آموزش داده می‌شود؟

همانطور که پیشتر و در بخش اول این مقاله گفته شد، سیستم تشخیص چهره‌ی AI باید روی مجموعه تصاویری تمرین کند که به صورت دستی انتخاب شده‌اند. برخی از شرکت‌ها با ارائه‌ی داده‌های آموزشی به سیستم‌های تشخیص چهره، این کار را برای توسعه‌دهندگان سیستم‌های AI آسوده‌تر می‌سازند. به عنوان مثال در سیستم AI لایون‌بریج، مدل‌های تشخیص چهره به جای دیدن چهره‌ی یک فرد، شاهد حجم زیادی از محاسبات هستند.

برای اهداف امنیتی و نظارتی، یک  مدل می‌تواند این محاسبات را با سایر محاسبات چهره‌ی موجود در یک پایگاه داده مقایسه نماید. اما فارغ از کاربری این سیستم‌ها، هر یک از سیستم‌های تشخیص چهره‌ی AI باید با حجم بالایی از داده‌های موجود از تصاویر تهیه شده از چهره‌ها آموزش داده شوند. مدل‌های AI باید با تصاویر چهره‌ای آموزش داده شوند که از لحاظ ملیت، سن‌و‌سال، زوایا، میزان نورپردازی و سایر فاکتورها با یکدیگر متفاوت هستند.

گاهی برای ساخت و ایجاد این مجموعه داده‌ها، شرکت‌های سازنده‌ی سیستم‌های تشخیص چهره، با کاویدن دنیای باز اینترنت، تصاویری از افراد را بدون اجازه‌ی آنها جمع‌آوری می‌کنند. این امر بسیار جنجال‌برانگیز است و اخلاقی یا غیراخلاقی بودن آن زیر سوال برده شده است.

آینده‌ی هوش مصنوعی در تشخیص چهره

هرچقدر سیستم‌های تشخیص چهره پیچیده‌تر و هوشمندتر شوند، فهم چگونگی کارکرد واقعی آنها دشوارتر می‌شود. منطق و استدلال یک شبکه‌ی نورونی در رفتار هزاران «نورون» که در صدها لایه‌ی به هم پیوسته با هم ترکیب می‌شوند، منعکس می‌شود.

در سال‌های پیش‌رو، کشور آمریکا مجبور خواهد شد که تصمیمات دشواری را نسبت به موضوع هوش مصنوعی AI اتخاذ کند: افرادی چون استیون هاوکینگ و ایلان ماسک دودلی و تردید خود را نسبت به استفاده از هوش مصنوعی AI بیان کرده‌اند، به نظر این افراد شاید هوش مصنوعی منتهی به نابودی بشریت شود!

با این حال، برخی از کشورها در حال باز کردن راه خود در حوزه‌ی تشخیص چهره‌ی AI هستند؛ در حال حاضر کشور چین در این صنعت پیشگام است. حالا هدف چین تعریف استانداردهای صنعتی است تا بتواند دستی در شکل‌گیری توسعه و بکارگیری استانداردهای بین‌المللی داشته باشد. با تشدید نبردهای آمریکا و چین سر موضوع تکنولوژی، مطمئنا شاهد راهکارها و استانداردهای AI بیشتری خواهیم بود که با سرعت بالایی توسعه پیدا می‌کنند.

خلاصه

تشخیص چهره‌ی AI تکنولوژی قدرتمندی‌ست، اما این تکنولوژی پیامدهای اخلاقی بسیار زیادی را به همراه خود نیز می‌آورد. شما چطور فکر می‌کنید؟ آیا می‌توان نحوه‌ی بهره‌برداری سیستم‌های AI را از داده‌های مربوط به چهره‌ی افراد قانونمند کرد؟ و اگر چنین چیزی ممکن است، آیا این به معنای ضرورت آن است؟ این دست سوالات، سوالات دشواری هستند که باید مرحله به مرحله و با پیشرفت تکنولوژی پاسخ داده شوند.

سوالات متداول در مورد تشخیص چهره‌ی AI

تکنولوژی تشخیص چهره‌ی AI-محور و هوشمند، یک نرم‌افزار است که می‌تواند همزمان با جستجو در پایگاه داده‌ی چهره‌ها، آنها را با یک یا چند چهره‌ی شناسایی شده در صحنه مقایسه کند.

چهره‌ی هر فرد به چندین نقطه داده‌ی متعدد تقسیم می‌شود؛ این نقطه داده‌ها می‌توانند فاصله‌ی بین چشم‌ها، بلندی استخوان‌های گونه، فاصله‌ی بین چشمان و لب و سایر موارد باشند. سیستم تشخیص چهره‌ی AI به جستجو در آن نقطه داده‌ها می‌پردازد و سعی می‌کند تا گزارشی از انواع دیگر را ارائه نماید.

بله، بیشتر الگوریتم‌های تشخیص چهره‌ی مدرن تا حدودی به تکنولوژی یادگیری عمیق و شبکه‌های نورونی یکپارچه شباهت دارند.

بیومتریک‌های هوش مصنوعی AI می‌توانند هزینه‌های مربوط به احراز و تأیید هویت افراد را کاهش بدهند، با انعطاف خود نسبت به تهدید‌ات کلاهبرداری پاسخگو باشند و دقت، سرعت و مقیاس‌پذیری بهتری را ارائه کنند.

منبع: RECFACES

برچسب‌ها:
هوش مصنوعی, AI, تشخیص چهره, یادگیری عمیق, بیومتریک, سنجش بیولوژیکی, امنیت, راهکار امنیتی, راهکارهای هوشمند, شهر هوشمند, شبکه نورونی